komşu çocuğu

evet arkadaşlar komşu çocugunu bana bıraktı evde ıkımızız cocugu nasıl doveyım taktık verın

dövdükten sonra oyun oynayıp şikayet etmesini engellemen lazım yoksa başın yanar

her şeyin en iyisini bunlar bilir zaten (bkz: bir biz adam olamadık)

tam evlendi, kurtuldum dedim bu sefer söylenmeler şöyle oldu; bak, bak bak evlendi. sen?! :(

allah acıyo var ya, dışarıda yakalasam sikecem belasını amk maymununun. pezevenk yazın geldi anasının yanına, 7/24 play stationdan arkadaşlarıyla konuşuyo. gecenin 1'inde bile. duvarı yumrukladım, "lan bi sus amına kodumun salaa" diye bağırdım, zilini çaldım defalarca ama nafile. anası eve zaten ara sıra uğruyo, görebilsem ona diyecem ama yok işte kadın. elime geçecek o velet, o zaman nasıl patlarım bilemiyorum. --- allah'ın varlığına işaretler: amk veledi elime geçemeden babaannesiyle dedesinin yanına yerleşti.

allah belasını versin o çocuğun. hala annem "bak bak o çocuk x'i kazandı sen hala göt devir yat" der.

stres topudur , moral bozukluğuna birebirdir , tam dövülmeliktir. anneden yenilen azarın acısı onda çıkarılır ama bazende çok poncik olurlar. mesela su getirirken...

allah'ım sen neden bana o meşhur "kıyaslanan" komşu çocuklarından yollamadın ki? apartmanın tek çocuğuyken aslında hayat gayet güzeldi, ama yana bi karı çocuğuyla birlikte geldi (karı anasının kardeşlerinin ortak mülküne oturdu) her gün kavga ediyolar amk, çocuk sürekli play station oynarken çemkiriyor falan (gerçi azalttı; sonunda yakaladım amk müptezelini, düşündüğümden sakin bi konuşma yaptım) ama sürekli bağırıyolar. çocuk anasına küfrediyo, karı çocuğunu dövüyo... allah'ım ne olursun bu gerizekalılar yerine akıllı uslu bi komşu çocuğu gelsin de gerekirse ailem beni onunla kıyaslasın, ben buna da razıyım.

tüm komşu çocukları benden nefret eder çünkü çocukları sevmem. bize gelince beni gördüklerinde hepsi yerine pısar kendimle gurur duyuyorum o an..

ulan sabaha kadar ışıgı yaniyodu odasının.annem bak çocuk sabaha kadar ders çalışıyor bakta utan derdi çok sonra öğrendik ki puşt karanlıktan korktuğu için ışık sabaha kadar açıkmış herifin korkusu bile kıyaslama sebebi resmen

o bendim.

o bendim.

2 tane var birini al bagrina bas dünyalar tatlisi ablasi desen tarif edemiyorum 7 yasindaki cocuktan nefret ediyorum olamaz böyle birsey ya. çocuk dövmeye karsi olan ben cocugu 5. kattan atip geri tutasim geliyor sinir hastasi etti tipine sictigim

ömrümü yedin ömrümü.

yaşıt ve ayni cinsiyetteyseniz en yakın arkadaş olma, yaşıt ve farklı cinsiyetteyseniz sevgili olma ihtimallerinin yüksek olduğu kişi

aile içinde 'komşu çocuğu bla bla bla' diye kıyaslanırsın.

hiç sevmediğim, kanımın bir türlü ısınmadığı komşu çocuğu annesi ile beraber bize gelmişti. verdim bana dadanmasın diye laptopu, vermez olaydım. geçmişe bir baktım ki; -peppe oyun havası -bebek giydirme -şakşuka hadi bebek giydirmeyi anlarım da, pepe oyun havası ne? anladım, trakyalı bir kızansın ama şakşuka ne?

her şeyde dört dörtlük şerefsiz...

her yerde olduğu gibi bizde de vardı. kız gözlüklü kısa boylu rümeysa tipli edaydı. burs kazandı bana geldiler, iyi lise kazandı bana geldiler.. sonradan taşındılar da üniveriste yıllarını görmedik çok şükür yoksa boku yerdim vallah

"komşu çocuğu şu okulu kazanmış bak"

bir zamanlar en yakın arkadaşımdı. ama komşu çocuğu olunca bir değişti çocuk havalandı falan şerefsiz.

"abi bilgisayarda araba yarışı var mı?"

en son bi tanesi su sebilimizin musluklarını yalamıştı diğeri de çekmecemizde uyumuştu ümk manyakları

annesi tarafından benim örnek gösterildiğim ve sonunda bu gerizekalılığına daha fazla dayanamayıp çok doğru bir kararla intihar etmiş diye duydum geçen gün

her zaman en iyisi, en zirvede olan varlik. aslinda oyle bir varlik olmayip annelerin kendi.hayal dünyasında kurduğu bi. item

işten çıktım eve geliyorum, formam da üstümdeydi çıkarmamıştım. baktım komşu çocukları oynuyor. biri yolumu kesti: 'sana bi şey sorabilir miyim ?' sor canım dedim. 'sen ambulans mısın??' ahaha evet ambulansım ben canım, dedim. el kadar çocuğa paramedik ne nasıl anlatılır şimdi.

i̇tiraf edeyim. bizim mahalledeki "komşu çocuğu" bendim.

size senelerdir övülen komşu çocuğu benim. daha sonrasında şöhreti kaldırmayıp amı götü dağıttım.

bunların hepsi geri zekalı olmak zorunda mı? ya da bu kadar geri zekalıyı ben nasıl buluyorum bilmiyorum

geri zekalı diyorum çünkü öyle 15 dakikadır siri'yle konuşuyor ve sorduğu tek soru ailen var mı?

hep bir adım önünüzde olan şerefsiz..

bizim komşunun çocuğu tembeldi. hayatın yüzüme güldüğü tek nokta

hergün döverdim az dayağımı yemediler. kapıya otururdum bizim kapıdan nie geçiyorsun diye döverdim az manyak değilmişim

ben bizim komsunun cocuguna asiktim. o da cocuktu ama bilin bakalim ne cocugu

bilgisayarıma elleşmediği sürece severim kendilerini. gerçi artık komşu çocuğu olayı pek kalmadı. çocuğu tabletten, telefondan, televizyondan kaldıracaksında getireceksinde falan filan işte. hem komşuluk bağlarıda eskisi kadar sağlam değil. nedeni galiba modern şehirleşme adı altında yapılan apartmanlar. nerde o eski bahçede yapılan samimi piknikler, çocukların oynadığı toprak parçaları ve benzeri şeyler. bahçe önemli :))

küçükken çok iyi bi komşu çocuğuydum. bilgisayarlara yaklaşmazdım, dolapları karıştırmazdım, bana verilen oyuncakları oynadıktan sonra toplar üstüne ev sahibinin çocuğunun da oyuncaklarını toplardım. tabakları taşımaya yardım ederdim ve milleti güldürürdüm. keşke en iyi komşu çocuğu ödülü falan olsa...

bizim komşunun kızı (2) çok tatlı ya. tv izlerken kardeşim önüne geçti, gitsene olum diye bağırıyor. konuşmayı da yeni yeni öğreniyor, kelimeleri tam söyleyemiyor en sevimli zamanlar...

olum sen necisin amk kusursuzluk falan mı?

hepsi toplanmış sokakta maç izliyorlar. tam da bizim evin karşısında. bağıra bağıra hem de :( sabah erkenden uyanıcam ama kendi çocukluğum aklıma geliyor kızmaya da kıyamıyorum. bu gün de sizin için uykusuz kalalım bakalım komşu çocukları.

Kekik sana bir şey göstermek istiyorum hemen aşağı gel diye bağırıyordu penceremin altından. İşım olduğu için balkona çıktım bende, dedim noldu hadi anlat. Bisiklete binerken aynı zamanda alaycı kuş takliti yapabiliyormuş onu göstermek istemiş. Bana gösterdikten sonra mahallede kaç saat böyle gezdi bilmiyorum fjeidje.

ebrar. isme gel, tipik muhafazakar,akp iktidarı şaha kalktıktan sonra doğan çocuk ismi. kendisini hiç tanımam etmem, görmedim. ama muhtemelen bu uzuuuun evde kalma döneminde oldukça sıkılıp libidosu tavan yapan bir abi sahibi. ebrar geceleri geç yatan abisiyle uğraşmayı seviyor ve onun telefonundan oyun oynamak için telefonu saklıyor veya alıp odasına kaçarak kapıyı kilitliyor. bunları çıkan seslerden anlayabiliyorum. zavallı ergen libidolu abi yeni kalınlaşmış sesiyle bağırıyor devamlı; EBRAAAAAR VER ŞU TELEFONU!!! tabii onlar henüz beni tanımıyor, tanıyınca libido da yaramazlık da anüslerine kaçacak haberleri yok.

sesine uyandım. konuşmayı yeni öğreniyor ve kapının önündeki ayakkabıları ile oynamayı çok seviyor. yeni öğrendiği kelime ise 'abi'. tüm apartman onun abi nidaları ile yankılanıyor şu an. çok da tatlı bir tipi var

her gün ufak çaplı anir krizleri geçiren çocuk. çığlık çığlığa bağırıp elinde ne varsa yere atıyor. çocuğa da kızamıyorum çünkü bütün gün evde. site içerisinde oturduğumuz halde annesi dışarı da çıkarmıyor pek. belki enerjisini atsa biraz sakinleşir. şu annelerin soğuk havada çocuklarını dışarı çıkarmamalarını anlayamıyorum.

Anne ve babanın çocuğuna çevreye karşı verdiği terbiyeden, adaptan kaynaklanarak günümüzde kalabalık ortamlarda nasıl davranması gerektiğini, birlikte yaşanılan ortamlarda neyi yapıp neyi yapmaması gerektiğini bilmesi gerekirken aksine bir çok aile duyarsız davranıyor. Bununda en büyük cezasını komşular çekiyor. Mesela bizim vardı komşu çocuğu, bebeklikten beri yanımızda büyüdü. Duyarlı bir ebeveynlere sahipti. Hicbir zaman çocuk gibi davranmadı, sanki karşımızda kocaman bir adam var gibi otur muhabbet et. İşin enteresan tarafı babama dede diye hitap ediyor. Kendi torunu olsa bu kadar sevmezdi.

aslında anlatacağım olayda komşu çocuğu değil komşu torunu yer alıyor ama alakalı başlık bulamadım. birkaç gün için misafirliğe gelmişler. nasıl bıcır bıcır sesi geliyor odama kadar. dün sesinden derse odakalanamadım müzikle deneyim biraz etkisini azaltır dedim o da olmadı gına geldi artık. anneme komşuyu aramasını birkaç saatliğine sessiz olmasını istedim işe de yaradı güzel güzel dersimi bitirdim :) bugün markette komşu ve torunu ile karşılaştık kızı sevmek istiyorum yanına yaklaşıyorum benden kaçıyor çok da üstelemeden bıraktım sonra komşu açıkladı onlarda sesinden baya rahatsız olmuşlar ama hem özledikleri için hem de kıyamadıkları için ses etmemişler dün ben anneme aratınca beni doktor olarak gösterip bir daha ses yaparsa iğne vuracağımı söylemişler. az önce bir video geldi babası yüksek sesle konuşurken kızı ağzını kapatmaya çalışıp 'iyneci abaa iyne yapaymışş babaa şuş oyuy mu' diyor yiycem ya nasıl korkutmuşlar minnacık kızı çok da tatlı oysaki

Üst katımızdaki çocuğun enerjisi hiç bitmiyor mübarek sabahtan akşama kadar koşturuyor o enerjinin birazı bende olsa yeter yani

bir komşumuz çalışırken çocuğunu bırakacak yer bulamadığı için 6 aylık kızını bize bırakırdı sabahtan akşama kadar bizde dururdu beraber oyun oynardık, parka giderdik. 4 yaşına kadar nerdeyse biz büyüttük diyebilirim. ilk adımlarını bizde attı, ilk kelimesini biz duyduk, ilk dişleri bizde çıktı, ateşlenip hasta olduğunda başında ben bekledim, kalem tutmasını ben öğrettim, renkleri ben öğrettim, saçına toka nasıl takılır ben gösterdim. gerçekten manevi kardeşim diyebileceğim bir komşu çocuğu benim için. ailem covid geçirdiği için nerdeyse 6-7 aydır birbirimizi göremiyorduk, az önce de gözleri yaşlı babasıyla beraber kapıya gelmiş 'ben nazik ablama gidicem' diye tutturmuş. şimdi kucağımda "abyaa hadi biyaak da bebek oynayayım beyabey' diyor :)

biz seninle aynı apartmanda büyümedik mi zalımın oğlu, beraber oyunlar oynamadık mı? sen bu akademik başarıyı gorsel ne hakla hangi ara yaparsın. şoklar içinde stalkladım seni tü tü maşallah. annelerin bir bildiği vardır.

Ben hep mahallenin sevilmeyen komşu çocuğu oldum. Kardeşime sataşan, dövmeye kalkan ne kadar velet varsa hepsini tokatladığım için onların abileriyle de hasım oldum doğal olarak. Bugün lise dostluklarım dışında büyüdüğüm mahalleden bir tane sağlam dostum yoksa sebebi erkek kardeşimdir. Bunu da bir serzeniş olarak not düşmüş olayım buraya.